Najlepsze momenty filmu

Tar-Minyatur

Gdyby 'Titanica" położyć na krawędzi, powiedzmy, Wielkiego Kanionu, i dokłądnie połowa by wystawała, wtedy siła chcąca złamać statek byłaby największa, natomiast nie byłoby żadnej siły przyciskając tylną część statku do przedniej. Im większy od zera kąt, tym bardziej pierwsza siła maleje, druga rośnie.
Kiedy się o tym dowiedziałem, też na początku się zdziwiłem, ale można to udowodnić empirycznie przy pomocy, powiedzmy, kija.

Rose Dawson · Gość

Jak Rose wyskoczyła z szalupy i biegła do Jacka... Dla mnie naprawdę wspanbiały moment, idealnie dobrana muzyka itd. Oczywiścię czczę cały film, ale ten moment był wyjątkowy.
No i boski step Leo, ale to chyba zze względu na to, że sama trenuję i kocham taniec irlandzki :)

Jankus

Dla mnie najlepszy moment zaczyna się od 00:00:00 a kończy na końcu napisów końcowych. Krótko cały film.

Tar-Minyatur

To się nazywa bezkrytyczność. Cóż, dla mnie nawet "2001: Odyseja kosmiczna" taka nie jest, ale zarówno zdanie Jankusa, jak i moje to tylko prywatne opinie.

martuńka

Właśnie z braku zajęć tak chaotycznie przeglądałam sobie fragmenty z filmu i coś mi się zaczęło wydawać, że co do ulubionych scen zapomniałam tu o czymś napisać - więc faktycznie. Oczywiście jeszcze wszystkie piękne, filmowe sekundy z Murdochem w szczególności moment gdzie się uśmiecha, niedługo przed zderzeniem...

A i jeszcze... nie wiem jak Wam ale mi momenty ukazania śrub Titanica (pod wodą) jakieś takie "potężne" się wydają.

perek

To prawda, robią wrażenie. Szczególnie w scenach kulminacyjnych, gdy wynurzają się nad powierzchnię wody wraz z unoszącą się rufą.

martuńka

Wtedy też, ale(może to dziwne) szczególnie robią na mnie wrażenie w momencie gdy zaczynają się obracać, przy opuszczaniu Southampton.

rifi77

Nie, wcale nie dziwne. Ta scena też ma to "coś".

perek

psrus

To teraz ja się wypowiem, które sceny zrobiły na mnie wrażenie:

Moment kiedy Rose patrzy w ekran monitora i widzi drzwi wewnątrz wraku, i nagle drzwi "ożywają" w jej wyobraźni. B. Dobre.

Scena kiedy Rose biegnie pokładem na rufę chcąc popełnić samobójstwo. Najpierw ujęcie na jej nogi, jak biegnie, i ten stukot jej obcasów, a później ukazanie jej całej jak biegnie i przepycha się między spacerującymi pasażerami. Świetnie zrealizowana scena, niby takie nic a cieszy.

Scena ukazująca statek w całej okazałości (po "Jestem Królem Świata" a przed rozmową w kawiarni). Do tego szum sunącego po wodzie statku.... mmm...

Wiele scen z tonięcia statku: jak woda wdziera się do ładowni, talerze trzaskają się, woda wdziera się na korytarz w pierwszej klasie, upadek kominu, ujęcia z góry kiedy woda zaczyna zalewać pokład łodziowy i. in.

Sceną, która porusza mnie najbardziej ze wszystkich w filmie to (a i tak że raczej trudno mnie poruszyć w ogóle)... scena kiedy Lightoller wsadza siłą starszą panią do szalupy rozdzielając ją z mężem i - szczególnie - kiedy Lowe próbuje rozdzielić młode małżeństwo i wsadzić młodą kobietę do łodzi. Ta sie buntuje i ucieka w ramiona męża. ( to jest w 07:04 http://www.youtube.com/watch?v=Xwj3LTjnjlw&feature=related ) Nie porusza mnie ani scena kiedy Rose wyskakuje z łodzi spowrotem na pokład, widok trupów w wodzie, ani Jack-sztywniak, ale ta scena z młodym małżeństwem. Mimo że trwa ze 3 sekundy to robi na mnie takie wrażenie. Pokazuje co wtedy tak naprawdę przeżywały żony i ich mężowie, a szczególnie pary nowożeńców... Na ET zastanawiano się, że może są to Marvinowie, ale szalupa się nie zgadza... zresztą to nie istotne, bo to i tak pewnie losowo podstawieni aktorzy. Przy całej tej 3-sekundowej scenie, naprawdę, tania i naiwna bajeczka o Rose i słodziutkim Jacku wydaje się kiepska atrapą dla mnie... Cameron mógł stworzyć historię miłosną biorąc rzeczywiste postaci, chociażby takich Marvinów czy Penasco, i pokazać ich dramat. Wolał jednak wykesmitować Ismeya z jego kabiny i wsadzić tam bufonaistego Cala, wielce uciśnioną Rose i samolubną matkę by stworzyć oderwaną od rzeczywistości historyjkę o wielkiej miłości, która zrodziła się w zaledwie pare dni między arystokratką i pasażerem trzeciej klasy, który zostaje zaproszony na kolację do klasy pierwszej i opowiada tam przed elitą jak spał pod mostem... chyba jedynym celem tego było ukazanie ówczesnej arystokracji w jak najgorszym świetle...
No tak, miało być o najlepszych scenach, a skończyło się jak zwykle, na krytyce. No ale chyba ten film zasłużył na to...

RMS

Moje najlepsze sceny:
-wysiadka Rose z samochody w porcie
-efektowne tonięcie Titanica
-również podoba mi się alternatywne zakończenie gdy Rose daje potrzymać diament temu gostkowi a potem go wyrzuca Blue_Light_Colorz_PDT_01

perek

Tar-Minyatur

Perek, proszę Cię. Przecież przy tego typu przeskalowaniu masa podąża za objętością, bo zależy od gęstości, a zatem zachowuje się sześciennie! Model długi na 270 cm ważyłby 46 kg, mając burty grube na 0,22 mm!

psrus

No właśnie, coś mi nie pasowało z tymi wagami pereka!

Maciek

Moją ulubioną sceną jest moment ze słynną frazą - "Jestem królem świata !", a przede wszystkim chwila go poprzedzająca, gdy widać Titanica, w całej okazałości i ta piękna muzyka w tle, zawsze mam ciarki.
Podoba mi się również moment, w którym Rose wspina się na reling i w tle słychać piosenkę przewodnią filmu, już o widoku spienionej wody, wydobywającej się z płynącego statku nie wspominając.
Ponadto bardzo lubię moment, gdy Jack wchodzi na wielką, przepiękną klatkę schodową i pokazuje widzom prawdziwy statek marzeń.
Zawsze mam ciarki, gdy Rose (tuż po śmierci Jacka) zsuwa się z kawałka szczątków, na którym się utrzymywała i płynie w kierunku oficera z gwizdkiem, muzyka w tle, coś pięknego i chwyta niesłychanie za serducho.
Najbardziej chyba wspaniała jest chwila, gdy Rose zaczyna opowiadać swoją historię i na monitorze widzimy zdjęcie wraku, które po chwili przemienia się w olśniewający Titanic, widać cały jego majestat, świeżość i piękno, którym porażał.