TITANIC - forum o Titanicu :: Przegląd tematu - Fikcyjny liniowiec pasażerski RMS Neptune.

Witam.

Dziś skupię się na kotłowniach. Nie będę jednak omawiał wszystkich elementów z dbałością o najdrobniejsze szczegóły, bo musiałbym tu napisać całą książkę na ten temat.

Kiedy przeglądałem modele Titanika w Minecraft, lub też i innych parowców zauważyłem, że nawet modele wykonywane w dużych skalach mają kotłownie i maszynownie pozbawione ogromnych ilości detali. Nie mogę winić twórców tych modeli za to, że jest to element pomijany. Wielu twórców buduje swoje modele z góry na dół. To znaczy zaczyna od najwyższego pokładu i stopniowo idzie w dół. I kiedy już docierają do pokładu maszynowego nie mają już cierpliwości i mówią sobie: „Walić to, jestem już tak daleko, chcę to wreszcie zakończyć .”. Z perspektywy własnych poszukiwań informacji na ten temat, jak i własnego doświadczenia w przenoszeniu informacji z książek i dwuwymiarowych planów do trójwymiarowej rzeczywistości gry mogę powiedzieć jedno: Jeśli za najważniejszy cel postawisz sobie wysoki poziom realizmu to pokład maszynowy będzie prawdziwym piekłem. Wcale się nie dziwię, że większość ma gdzieś robienie dokładnych modeli tych pomieszczeń.

1. Elementem tradycji na statkach linii White Star było, że obsada kotłowni, czyli palacze, trymerzy i smarowacze mają swoje kwatery w dziobowych przedziałach. Nie inaczej jest na Neptunie Załoga schodzi na pokład maszynowy przez dwie spiralne klatki schodowe. Jedna służy do poruszania się z dołu do góry, a druga z góry na dół. Po zejściu na najniższy poziom schodów wchodzą oni do położonego w osi wzdłużnej przejścia. Jest to stalowy korytarz z półkolistym sklepieniem pomalowany na biało. Dolna część korytarza jest pomalowana na pomarańczowo. Cały korytarz jest wodoszczelny i od wewnątrz pokryty warstwą izolacji termicznej. Oświetlenie stanowią umocowane na szczycie sklepienia lampy zasilane elektrycznie. W razie awarii zasilania korytarz był oświetlany lampami olejowymi przyniesionymi ze schowka na pokładzie C. Na sklepieniu i ścianach można dostrzec pięć rur (systemy nie są jeszcze ukończone). Dwie z nich pomalowane na szaro to rury doprowadzające parę do maszynerii kabestanów i wind kotwicznych na pokładzie C oraz rura systemów kuchennych i systemu ogrzewania. Pozostałe trzy rury to rury oddawania pary przez te systemy, przy czym systemy kuchenne i ogrzewania oddają parę do dwóch niezależnych od siebie linii. Rury te zbierają parę ze wszystkich urządzeń kuchennych i grzewczych znajdujących się w przedziałach przed maszynowniami. Na poziomie podłogi wzdłuż ścian rozmieszczone są skrzynie zaworowe systemów: zęzowego, balastowego, wody pitnej i wody słodkiej generalnego użytku. Jak można zauważyć pokrętła zaworów są w różnych kolorach i tak system balastowy ma pokrętła koloru czarnego, zęzowy koloru czerwonego, wody pitnej koloru niebieskiego a wody słodkiej generalnego użytku koloru błękitnego. Wszystko to aby uniknąć dezorientacji. Pośrodku korytarza jest umieszczona barierka, która dzieli korytarz na dwie strefy. Jedna przeznaczona jest dla załogantów udających się do swoich kwater, druga dla załogantów udających się na swoje stanowiska w kotłowniach i maszynowniach.

2. Między przejściem a kotłownią Nr 8 znajduje się mały westybul. W tym pomieszczeniu znajdują się pyłoszczelne drzwi prowadzące do prawej i lewej ładowni. Oprócz tego znajduje się tu również tunel ewakuacyjny z drabiną prowadzącą do korytarza dla załogi na pokładzie F i zamykane pionowo wodoszczelne drzwi oddzielające westybul od przejścia.

Neptune jest wyposażony w 38 kotłów rozmieszczonych w ośmiu kotłowniach. Spośród tych 38 kotłów, 33 to kotły dwustronne wyposażone w osiem palenisk każdy. Pozostała piątka to kotły jednostronne wyposażone w cztery paleniska każdy. Kotłownie Nr 7 i 8 ze względu na zwężający się kadłub zawierają po cztery kotły dwustronne. Kotłownie Nr 6, 5, 4, 3, i 2 zawierają po pięć kotłów dwustronnych. Kotłownia Nr 1 zawiera pięć kotłów jednostronnych z paleniskami zwróconymi w stronę dziobu.

3. Widok na korytarz ogniowy Nr 15 – przedni korytarz ogniowy kotłowni Nr 8. Wodoszczelne drzwi w centrum prowadzą do westybulu i dalej do przejścia dla załogi. Jak można zauważyć ilość miejsca między ścianą składu węgla i frontami palenisk nie jest zbyt duża. Na lewo od drzwi wodoszczelnych znajduje się regulator wentylatorów, które znajdują się na pokładzie G nad kotłownią. Jeszcze dalej na lewo widoczne są otwierane pionowo drzwi węglowe. Każdy skład węgla w kotłowni Nr 7 i 8 posiada po cztery takie drzwi, każde znajdujące się naprzeciwko kotła. W przypadku pozostałych kotłowni, każdy skład ma po pięć drzwi.

Ujęcie wentylatorów kotłowni:

4. Widok na przednią stronę kotła. Wyraźnie widać cztery paleniska wraz z ich pokrywami. Górne pokrywy to pokrywy strefy ognia. Dolne to pokrywy przez które pozbywano się popiołu z palenisk. Nad każdym paleniskiem znajduje się dymnica. Dymnice zbierały dym i gazy powstające w procesie spalania węgla i kierowały je do wydechów umieszczonych nad kotłami. Każda dymnica posiada pokrywy służące do inspekcji kanałów dymnych w kotłach i ich czyszczenia. Palacze musieli się upewnić, że pokrywy są dobrze zamknięte, zanim przystąpili do podkładania ognia w paleniskach. Na pokrywach znajdowały się również numery identyfikujące każde palenisko.

Dźwignie umieszczone przed kotłem nad poziomem podłogi mają różne przeznaczenie. Dwa z nich to dźwignie obsługi przepustnic w wydechach, po jednej dla lewej i prawej pary palenisk. Ich zadaniem jest kontrolowanie poziomu „ciągu” w kotłach, który to ciąg gwarantował odpowiednią wydajność kotłów. Jeśli jakiś kocioł nie jest w ogóle użytkowany to przepustnice są zamknięte, aby odizolować ten kocioł od wydechu.

Kolejna dźwignia to dźwignia ręcznej obsługi zaworów bezpieczeństwa. O nich powiemy niedługo.

Czwarta dźwignia służy do obsługi zaworu dolnego wydmuchu z wodomierza. Biała rura znajdująca się między lewymi paleniskami zaopatruje w wodę i parę wodomierze znajdujące się przed i nad dymnicami. Jasna rurka znajdująca się przed nią kieruje zanieczyszczenia z wodomierza do przestrzeni rur podpodłogowych. Każdy kocioł jest wyposażony w dwa wodomierze. Kotły dwustronne mają jeden wodomierz na każdą stronę, a w przypadku kotłów jednostronnych oba znajdują się po tej samej stronie.

5. Tutaj widać już znacznie więcej. Pokazane na tym zrzucie poprzeczne platformy znajdujące się przed kotłami służą do obserwacji i serwisowania wodomierzy. Z nich poprowadzone są również schody prowadzące na platformy znajdujące się nad kotłami, jak również i drabiny prowadzące na wyższe poziomy.

Platforma biegnąca w poprzek nad kotłami służy do obsługi wyposażenia znajdującego się na górze każdego kotła.

Do tego wyposażenia zaliczają się:

- główne zawory parowe. Dostarczają one parę dla silników tłokowych i turbiny

- zawory bezpieczeństwa. Są to zawory sprężynowe otwierające się przy określonym ciśnieniu. Kotły dwustronne są wyposażone w cztery zawory oddające parę do pojedynczej rury. Kotły jednostronne mają dwa zawory. Jeśli ciśnienie pary w kotle przekroczy określoną wartość, zawory otwierają się i wypuszczają parę do atmosfery tak długo, aż ciśnienie wróci do normy. W przypadku zaworów na kotłach jednostronnych, jeden zawór otwiera się przy ciśnieniu trochę wyższym niż drugi. Natomiast na kotłach dwustronnych zasada ta dotyczyła par zaworów. Zawory mogą być również ręcznie otwarte za pomocą dźwigni z poziomu korytarza ogniowego.

- zawór powietrzny. Umożliwia on ucieczkę powietrza z kotła w trakcie jego rozgrzewania. W trakcie normalnej pracy jest zamknięty.

- zawór parowej strony wodomierza. Wodomierze musiały pobierać zarówno wodę jak i parę z kotła do którego były przymocowane. Miało to na celu uniknięcie zafałszowania pokazywanego przez nich poziomu wody w kotle.
- zawór ciśnieniomierza

- właz serwisowy na górze kotła. Ten był używany przy okazji corocznych inspekcji statku. Oprócz niego w rejonach palenisk znajdują się po trzy włazy do inspekcji stref pod paleniskami.

W wymienione wyżej elementy wyposażony jest każdy kocioł. W kotłowniach znajduje się również linia pary maszynerii pomocniczej, linia pary głównych generatorów i linia pary pomp generalnego użytku w kotłowniach, maszynerii kabestanów i wind kotwicznych pod kasztelem dziobowym. Każda z nich jest połączona z kotłem poprzez oddzielny zawór.

Do systemu pary maszynerii pomocniczej podłączone są:

- kotły z kotłowni Nr 1
- centralny i dwa lewe kotły kotłowni Nr 2
- dwa prawe kotły kotłowni Nr 3
Do systemu pary głównych generatorów:

- kotły z kotłowni Nr 1
- centralny i dwa lewe kotły kotłowni Nr 2

Ostatnia linia mogła pobierać parę z:

- centralnego kotła kotłowni Nr 1
- skrajnego lewego kotła kotłowni Nr 2
- poprzez dodatkowe połączenia pośrednio z linii pary maszynerii pomocniczej lub linii pary głównych generatorów

Dwie główne linie pary są dodatkowo wyposażone w awaryjne zawory izolujące. Zawory te pozwalają na odizolowanie grup kotłowni w przypadku np. pęknięcia linii. Dzielą one kotłownie na trzy „zespoły” : kotłownie Nr 1, 2 i 3, kotłownie Nr 4, 5 i 6 oraz kotłownie Nr 7 i 8.

6. Drugi poziom platform w kotłowni Nr 8 na poziomie pokładu G. Ta łączy się poprzez drabiny z platformami wodomierzy na dole. Wzdłuż składu węgla pod kominem Nr 1 między tymi dwiema platformami znajduje się również specjalna platforma do inspekcji zbiorników i bojlerów wody słodkiej generalnego użytku. Bojlery podgrzewały wodę przy pomocy grzałek parowych.

Z tych platform poprowadzone są również schody i drabiny prowadzące do drzwi ewakuacyjnych na pokładzie F. Stamtąd również istnieje droga ewakuacyjna na pokład łodziowy poprzez szyb wyciągu gorącego powietrza z kotłowni. Jest to awaryjna droga ucieczki dla załogi kotłowni i kończy się włazem na szczycie w rejonie komina.

7. Widok na pompę generalnego użytku w kotłowni. Każda kotłownia (oprócz kotłowni Nr 1) posiada taką pompę. Jest ona użytkowana do różnych zadań, takich jak wspomaganie cyrkulacji wody w kotle w trakcie jego rozgrzewania czy uzupełnianie ubytków wody w kotłach. Każda pompa może pobierać wodę bezpośrednio z kotła, ze zbiorników zapasowej wody uzdatnionej, z systemu balastowego, z systemu zęzowego jak i bezpośrednio z przestrzeni pod podłogą w pompowni za pomocą rury ssącej. Pompa w kotłowni Nr 2 może dodatkowo pobierać wodę z prawego zbiornika kontrolnego w maszynowni. To ostatnie połączenie mogło być użytkowane w trakcie długich postojów w portach trwających kilka dni, kiedy tylko kotły w kotłowni Nr 1 są użytkowane.

8. Teraz czas na coś, czego nie widziałem jeszcze na żadnym modelu wykonanym w tej grze. Jest to element, który prawdopodobnie umknąłby uwadze większości. Oprócz tego co jest nad podłogą odtwarzam również to co było pod nią. Przestrzeń rur podpodłogowych jest wykonana na podstawie informacji z książki „Machinery and Pipe Arragement on Shipboard” oraz planów kotłowni i maszynowni Titanika i kilku innych statków. W tej kotłowni znajdują się rury systemów balastowego, zęzowego, pobierające wodę ze zbiorników zapasowej wody uzdatnionej, pobierające wodę z kotłów, ze zbiorników wody słodkiej i pitnej (te nie są podłączone do pomp w kotłowniach), jak również linia oddająca wodę z powrotem do kotłów. Ta ostatnia była używana w trakcie przygotowywania kotłów do pracy.

9. Kotłownia Nr 1 przeszła ostatnio gruntowną przebudowę. Wcześniej, podobnie jak pozostałe kotłownie posiadała ona kotły dwustronne. Jednak po namyśle postanowiłem zmienić te kotły w kotły jednostronne. Pomieszczenie wciąż nie jest ukończone, choć najważniejsze elementy są już na swoich miejscach.

Korytarz ogniowy Nr 1:

Widok na platformę nad kotłami. Pod sufitem są wyraźnie widoczne szyby wentylacyjne.

Platforma na pokładzie H przy grodzi między kotłownią Nr 1 i maszynownią. Tutaj znajdowały się zawory Stopu szybkiej akcji CockBurn’a . W przypadku nagłego uszkodzenia głównej linii pary i tym samym dużego spadku ciśnienia, zawory te mogły być w ciągu kilku sekund całkowicie zamknięte za pomocą dźwigni na platformie Startowej w maszynowni.

Jak można zauważyć pokazałem kotłownie na podstawie właściwie tylko dwóch z ośmiu kotłowni na statku. Przede wszystkim dlatego, że poza pewnymi różnicami w orurowaniu i lokalizacji na pokładzie, pomieszczenia te są w zasadzie bardzo podobne do siebie. Jeśli ktoś ma pytania odnośnie jakichś szczegółów o których nie wspomniałem w tym poście to chętnie odpowiem.

Za kotłownią Nr 1 jest Maszynownia Silników Tłokowych, Maszynownia Turbiny i Maszynownia Głównych Generatorów. Ale o nich już w następnym poście.

Emhokr · Wysłany: Pon 19:25, 01 Maj 2017 Temat postu:

czy to musi tak rozjeżdżać stronę?
efekt faktycznie woooow Blue_Light_Colorz_PDT_15

Karol_W · Wysłany: Nie 23:20, 30 Kwi 2017 Temat postu:

TITANICzna · Wysłany: Wto 15:30, 25 Kwi 2017 Temat postu:

Karol, efekt jest niesamowity. Widać ogrom pracy włożonej w ten model, czekam na dalszą część. Mój chłopak, który gra w Minecrafta, na widok pierwszego zdjęcia zakrzyknął tylko bardzo niecenzuralnie Blue_Light_Colorz_PDT_01

a potem w ciszy przejrzał resztę screenów.

Dlaczego taki statek nie mógłby zostać dopuszczony do budowy? Co jest w nim niezgodnego z przepisami (czy też realiami budowy statków)?